torstai 22. helmikuuta 2024

ESPANJA 3 22.02.24 NO TENEMOS CLASE, ACTIVIDADES EXTRAS

Espanja 3


TEXTO 1

Cuenta la señora Pérez: 

Está viendo un álbum de fotos que encontró mientras estaba limpiando el ático hace unos días.

"En esta foto estoy en casa de mis abuelos. Yo tenía unos 10 años, mis abuelos ya eran mayores, creo que tenían más de 70. Vivían en un pequeño pueblo no muy lejos de aquí.

Mis padres, mis hermanos y yo íbamos a verlos casi todos los fines de semana, y nosotros los niños, siempre pasábamos los veranos en su casa. Mis abuelos murieron hace ya muchos años."

"Esta es una foto de mi primo Ernesto. De pequeño era un niño modelo. Siempre hacía lo que le decían sus padres, sacaba muy buenas notas en la escuela. Siempre estaba de buen humor, nunca se quejaba de nada. Ese chico era un cielo. ¡Ahora no lo puedo aguantar! ¡Es uno de los hombres más antipáticos que conozco!"

"Esta chica es Carmen, que era mi mejor amiga. Vivía en la casa de al lado. Nos veíamos todos los días, estudiábamos en la misma clase, jugábamos juntas, íbamos al cine, siempre lo pasábamos muy bien. Se casó con un argentino hace unos diez años y se fue a vivir a Buenos Aires y ahora la echo mucho de menos."


TEXTO 2 

Cuenta Roberto:


Lo recuerdo muy bien, aunque todo pasó hace ya casi diez años... Yo estudiaba todavía en la universidad y normalmente salía todos los fines de semana con mis amigos. Lo pasábamos bien: tomábamos copas, picábamos algo, a veces íbamos a bailar a alguna discoteca. Y así fue también aquella vez.

Era viernes, eran más o menos las diez de la noche cuando salimos Enrique, Antonio y yo. Primero fuimos al bar de la esquina donde tomamos unas cañas, después decidimos ir a un local nuevo que acababan de abrir, "La locura", se llamaba. Tardamos casi media hora en encontrarlo, porque no sabíamos exactamente dónde estaba. Entramos. El local no era muy grande tenía una barra pequeña y unas diez mesas. Había unas veinte personas.

Antonio y yo pedimos una caña.Enrique pidió un cubata.

Estábamos sentados tranquilamente en la barra charlando, cuando la vi entrar. Era guapísima: era bastante alta, tenía el pelo largo y llevaba una falda muy corta. Se sentó a mi lado y pidió una copa de vino blanco. Yo no veía otra cosa: la veía solamente a ella. Al principio no sabía qué decirle pero después de pensar un poco le dije: "Hola. ¿Vienes mucho por aquí? 

Me dijo que estaba allí por primera vez. También me dijo que se llamaba Isabel y que estaba muy deprimida porque acababa de romper con su novio. "¡Qué suerte! ¡Por fin la vida me sonríe!”, pensé. Hablamos, tomamos más copas. Ni siquiera me di cuenta de que Enrique y Antonio habían salido, estaba completamente concentrado en Isabel. Me contó muchas cosas interesantes sobre su vida, parecía una chica muy inteligente y simpática

La acompañé hasta su casa. Vivía con sus padres bastante cerca de allí. Quedamos al día siguiente y así empezamos a salir juntos.

Ahora hace ya muchos años que estamos casados, tenemos dos hijos maravillosos y sigo pensando que la vida me sonríe.



  1. Käännä ensimmäisen tekstin seuraavat espanjankieliset sanat/ilmaisut suomeksi: 

ático

era un niño modelo

estaba de buen humor

se quejaba

era un cielo

no lo puedo aguantar

antipático


  1. Löydä seuraavat synonyymit toisesta tekstistä: 

ocasión

rincón

precisamente

únicamente

inicialmente

desanimada

totalmente


  1. Käännä toisen tekstin seuraavat espanjankieliset sanat/ilmaisut suomeksi: 

picábamos algo

más o menos

acababa de romper con su novio

la acompañé


Ei kommentteja:

Lähetä kommentti

AULA INTERNACIONAL, Loimaan Työväenopisto, 2024-2025

Tervetuloa jatkamaan espanjan opintoja! Sähköpostiosoite: amalia.morera.turunen@edu.turku.fi Blogiosoite , johon tulee kaikki tunnilla käydy...